Η 8η Μάρτη, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, δεν είναι απλά μια επέτειος τιμής για τους αγώνες του γυναικείου κινήματος. Σε μια εποχή όπου κυβέρνηση, ΔΝΤ και τρόικα προχωρούν σε κατά μέτωπο επίθεση κατά της κοινωνίας, οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα της διάλυσης κοινωνικών θεσμών, παροχών και δικαιωμάτων. Είναι οι πρώτες στη λίστα της ανεργίας. Οι πιο απροστάτευτες από την αυθαιρεσία και τις πιέσεις των εργοδοτών. Οι πρώτες απειλούμενες για απόλυση.
Στις μέρες μας οι γυναίκες αποκλείονται ολοένα και περισσότερο από το δημόσιο χώρο: τον Νοέμβριο του 2011 η ανεργία έφτασε το 20,9%. Αυτό μεταφράζεται σε ποσοστά 24,5% για τις γυναίκες, 18,3% για τους άνδρες.
Η εργασία των γυναικών έχει μετατραπεί σε δουλεία, με εξευτελιστικές αμοιβές, με άνιση αμοιβή για ίση εργασία, συχνά χωρίς ασφάλιση, με μεταχείριση που περιέχει βία, απειλές, ηθική και σεξουαλική παρενόχληση, απολύσεις εγκύων και συνθήκες εργασίας που θυμίζουν 19ο αιώνα.
Μειώνονται ή και καταργούνται μια σειρά επιδόματα που κερδήθηκαν για να διευκολύνουν τη ζωή των γυναικών και το μεγάλωμα των παιδιών. Τέτοια είναι τα επιδόματα γάμου, τοκετού, βρεφονηπιακού σταθμού, παιδικής μέριμνας, κατασκηνωτικό. Επίσης κινδυνεύουν τα ειδικά ωράρια μητέρων καθώς και ειδικές γονικές άδειες.
Σε συνθήκες κατεδάφισης της δημόσια κοινωνικής πρόνοιας, η φροντίδα των νεαρότερων και των γηραιότερων μελών της οικογένειας αναμφισβήτητα βαραίνει τις πλάτες των γυναικών. Η κατανομή εργασίας εντός του σπιτιού γίνεται βαρύτερη για τις γυναίκες.
Το φαινόμενο της βίας και της καταπίεσης σε βάρος των γυναικών ποτέ δεν σταμάτησε. Τα θύματα της πορνείας, ακόμα πιο πολύ του trafficking, αποτελούν τα σύμβολα μιας ολικής κοινωνικής καταπίεσης στην πιο επαχθή μορφή και η εκμετάλλευσή τους αποτελεί πηγή τεράστιου πλούτου.
Σε περιόδους κρίσης οι γυναίκες εντάσσονται πιο μαζικά στο στρατόπεδο της αντίστασης ενάντια στον οδοστρωτήρα των μέτρων της κυβέρνησης και της τρόικας. Η ένταξή τους στους κοινωνικούς αγώνες, δείχνει την αποφασιστικότητα των γυναικών να εμποδίσουν την κατεδάφιση δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με αγώνες δεκαετιών. Ανοίγει δρόμους χειραφέτησης. Ενδυναμώνει τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση, αξιοπρέπεια κι ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, εκφράζει την αλληλεγγύη του στους αγώνες των γυναικών, στοχεύοντας σε μια κοινωνία σεβασμού των ανθρώπινων αξιών και απόλυτης ισότητας των φύλων.
Κέρκυρα, 8/3/2012
Το Γραφείο Τύπου
