«Ο ΣΥΝ σταματά τη λειτουργία του και το καταστατικό λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και μόνο αυτό μας δεσμεύει όλες και όλους όπως κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.»
(ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, 10/7/2013)

Η διαδικτυακή παρουσία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, συνεπής και συνεχής επί 16 ακριβώς έτη (από Ιούλιο 1997 έως Ιούλιο 2013), σταματά εδώ.

Το ωραίο και μεγάλο ταξίδι συνεχίζεται.
Με νέο μας όχημα πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ, για την κυβέρνηση της Αριστεράς, για την ανασυγκρότηση της χώρας, για τα δικαιώματα του λαού, για τη σοσιαλιστική προοπτική.

Θα μας βρείτε στο νέο ιστολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ:
http://syrizacorfu.blogspot.gr

29/4/10

Δήλωση Διονύση Στραβοράβδη, εκπρόσωπου Τύπου της Ν.Ε. Κέρκυρας του ΣΥΝ, για το σχέδιο «Καλλικράτης»

Δεν θα ‘χουμε μισθούς, συντάξεις, σταθερή απασχόληση, εργασιακά δικαιώματα;
Απ’ ότι βλέπουμε, ούτε ουσιαστική αυτοδιοίκηση θα έχουμε!
Με το πολυδιαφημισμένο σχέδιο «Καλλικράτης», ενταγμένο, ως αναπόσπαστο κομμάτι, στο κυβερνητικό Σχέδιο Σταθερότητας, η συγκεκριμένη «μεταρρύθμιση» αντιμετωπίζει την αναγκαία διοικητική αποκέντρωση με κριτήρια καθαρά δημοσιοοικονομικά.
Δεν αποκεντρώνονται κρατικές αρμοδιότητες προς την αυτοδιοίκηση. Απλά ανακατανέμονται οι αρμοδιότητες των μέχρι σήμερα Νομαρχιών στους Δήμους και στις Περιφέρειες.
Δεν ισχυροποιείται η αυτοδιοίκηση, αφού δεν υπάρχει δέσμευση για τη μεταφορά των απαραίτητων οικονομικών πόρων. Η αυτοδιοίκηση οδηγείται ή να μετατραπεί σε φορομπηχτικό μηχανισμό ή να ιδιωτικοποιήσει τις λειτουργίες της.
Δεν ενισχύεται η δημοκρατική λειτουργία της αυτοδιοίκησης, αφού δεν καθιερώνεται το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.
Ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις υπαλλήλων, όλων των συμβασιούχων, αλλά και μονίμων.
Η δημιουργία πολύ μεγάλων δήμων, και μάλιστα χωρίς συζήτηση και συναίνεση των τοπικών κοινωνιών, δημιουργεί μη λειτουργικά και γραφειοκρατικά σχήματα.
Δημιουργούνται μεγάλοι δήμοι, αλλά όχι ισχυροί.
Μεγαλύτερη πρόσδεση στις αυλές και τους προθάλαμους της εξουσίας.
Δυσκολεύει ακόμα περισσότερο η δυνατότητα των ενεργών πολιτών και των κινημάτων πόλης να παρεμβαίνουν, να ελέγχουν, να συσπειρώνονται, να διεκδικούν και να προωθούν λύσεις για τοπικά προβλήματα.
Η «αυτοδιοίκηση» μετατρέπεται σε ουσιαστικά και τυπικά σε «διοίκηση».
Ο ΣΥΝ είναι εξ’ αρχής κατηγορηματικά αντίθετος στο σχέδιο «Καλλικράτης».
Και σε ότι αφορά το χωροταξικό, είναι ήδη κατατεθειμένη η πρότασή μας για τοπικό δημοψήφισμα με το ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στον ένα δήμο στην Κέρκυρα.

28/4/10

1η ΜΑΗ 2010: Μαζικοί-Ενωτικοί αγώνες μέχρι την νίκη.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι, νέες, άνεργοι, μετανάστες

Η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να είναι μια μέρα-σταθμός των αγώνων του εργατικού κινήματος για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης που είναι στην ουσία η εφαρμογή των μέτρων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Συμφώνου Σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην χώρα μας.
Η προσφυγή στο «μηχανισμό στήριξης» ΔΝΤ-ΕΕ σημαίνει ότι η κυβέρνηση εκχωρεί βασικά κυριαρχικά δικαιώματα στο ΔΝΤ. Μιλάμε δηλαδή για οικονομική κατοχή και ότι η χώρα μας μετατρέπεται σε μισοαποικία. Οι λαοί των χωρών στις οποίες παρενέβη το ΔΝΤ υπέφεραν για δεκαετίες ή συνεχίζουν να υποφέρουν ακόμη.
Ορισμένα από τα μέτρα που θα ακολουθήσουν, και συζητούνται με τα κλιμάκια του ΔΝΤ-ΕΕ που βρίσκονται ήδη στη χώρα μας, είναι:
  • Απολύσεις σε όλο το φάσμα του Δημόσιου, ευρύτερου Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
  • Διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
  • Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, συρρίκνωση και εν συνεχεία ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας.
  • Κατεδάφιση του υπάρχοντος ασφαλιστικού συστήματος με τη μείωση των συντάξεων σε δραματικά ποσοστά και την αύξηση των ορίων ηλικίας.
  • Μείωση των μισθών και στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Τα μέτρα αυτά θα οδηγήσουν σε οπισθοδρόμηση την οικονομία, σε απελπισία την κοινωνία. Η ανεργία θα σπάσει το όριο του 1.000.000 ανέργων, η φτώχεια θα εξαπλωθεί και τα κοινωνικά δικαιώματα θα εξαερωθούν.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, άνεργοι, συνταξιούχοι

Μια μαζική και μαχητική Πρωτομαγιά μπορεί να σηματοδοτήσει μια πιο οργανωμένη –και άρα αποτελεσματική– αντίσταση στις επιθέσεις που δεχόμαστε και αυτές που σχεδιάζουν εναντίον μας στο άμεσο μέλλον.
Οι εργαζόμενοι δεν είναι υπεύθυνοι για το δημόσιο χρέος και δεν χρωστούν τίποτε απολύτως σε όλους αυτούς που λήστεψαν και λεηλάτησαν τη χώρα μας.
  • Φορολογήστε τους πλούσιους και τις επιχειρήσεις
  • Μειώστε τώρα τους εξοπλισμούς
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών
  • Απαγόρευση των απολύσεων
  • Κατάργηση της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας
  • Μαζικές προσλήψεις σε υγεία, παιδεία, σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες
  • Καμιά περικοπή σε μισθούς και συντάξεις
  • Νομιμοποίηση των μεταναστών –Ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά
Όλοι στην Πρωτομαγιάτικη Συγκέντρωση
το Σάββατο 1η Μάη ώρα 10.00 το πρωί
στο Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας

Κέρκυρα, 28/4/2010
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Δημοψήφισμα τώρα. ΟΧΙ στην προσφυγή στο ΔΝΤ. Εφαρμογή προοδευτικού προγράμματος εξόδου από την κρίση.

Ο Γιάννης Τόλιος, μέλος της Ε.Γ. του ΣΥΝ και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας την Τρίτη 27/4 στην Κέρκυρα σε εκπροσώπους τοπικών ΜΜΕ τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:
Η χώρα έχει βυθιστεί στη δίνη μια πρωτοφανούς της κρίσης, της χειρότερης μεταπολεμικά, και δεν φαίνεται να υπάρχει δίχτυ προστασίας. Οι τεράστιες θυσίες των εργαζόμενων στο όνομα αντιμετώπισης της κρίσης έχουν ήδη γίνει βορά από τους κερδοσκόπους. Η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ, βάζουν μπροστά το Δ.Ν.Τ. να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» προσπαθώντας να κρύψουν τις ευθύνες τους. Ετοιμάζουν νέο κύκλο θυσιών και αίματος σε βάρος των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων. Σχεδιάζουν την οριστική κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, δραστικές περικοπές σε συντάξεις και μισθούς, ξεπούλημα ότι έχει απομείνει από την δημόσια περιουσία, πλήρη ασυδοσία των αγορών σε βάρος της κοινωνίας. Πρόκειται για επιλογές που δεν αντιμετωπίζουν το δημόσιο χρέος το οποίο θα συνεχίσει να αυξάνει (από 125% του ΑΕΠ το 2009, θα φθάσει 167% του ΑΕΠ το 2014). Αντίθετα τα νέα αντιλαϊκά μέτρα θα βαθύνουν την ύφεση, την ανεργία, τη φτώχεια και περιθωριοποίηση. Βρισκόμαστε ως χώρα σε πολύ κρίσιμες στιγμές. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποτραπούν τα νέα μέτρα που οι συνέπειες τους θα είναι οδυνηρές για δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία.
Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι υπάρχει εναλλακτική πολιτική και απορρίπτουν την ιδέα του μονόδρομου προς το Δ.Ν.Τ. Καλούμε τους εργαζόμενους και όλο τον ελληνικό λαό να επιβάλλουν με τους αγώνες τους μια προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση. Ιδιαίτερα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, καλούμε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς ανεξάρτητα από διαφορές, σε κοινή δράση, να μην περάσει ο οδοστρωτήρας του Δ.Ν.Τ. πάνω από τον ελληνικό λαό. Η εναλλακτική προοδευτική πρόταση εξόδου σημαίνει:
  • Δημοψήφισμα τώρα κατά της προσφυγής στο Δ.Ν.Τ. και απεμπλοκή από το «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ.
  • Διεκδίκηση επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους (παράταση χρόνου αποπληρωμής, μείωση επιτοκίων, διαγραφή μέρους, κά), καθώς και χορήγηση έκτακτης δανειακής στήριξης από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με πολιτική απόφαση.
  • Εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών με προοπτική όλου του χρηματοπιστωτικού συστήματος (τα 28 δις που δόθηκαν για τη στήριξη τους ξεπερνούν κατά πολύ το μετοχικό τους κεφάλαιο). Αξιοποίηση των λαϊκών αποταμιεύσεων για στήριξη προγραμμάτων ανάπτυξης.
  • Επεξεργασία προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με ευρύ πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, αύξηση της απασχόλησης, του εισοδήματος και μείωση της ανεργίας.
  • Ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής, δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, αύξηση φορολογίας «εχόντων και κατεχόντων».
  • Άμεση περικοπή στρατιωτικών δαπανών, πρώτα απʼ όλα αυτών που εξυπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.
  • Επιστροφή κερδοφόρων ΔΕΚΟ στο δημόσιο έλεγχο και διεύρυνση σε νέους τομείς στρατηγικής σημασίας, με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης.
  • Προγράμματα στήριξης της αγροτικής παραγωγής και των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
  • Χρηματοδότηση ασφαλιστικού συστήματος και στήριξη του δημόσιου τομέα υγείας, πρόνοιας, παιδείας και περιβάλλοντος.
  • Διασφάλιση αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων και στήριξης ανέργων. Ειδικά προγράμματα απασχόλησης ιδιαίτερα της νέας γενιάς, στον κοινωνικό και παραγωγικό τομέα.
Το παραπάνω πλαίσιο προοδευτικής εξόδου, αποτελεί την αφετηρία μιας συνολικότερης στροφής που πρέπει να γίνει στην οικονομική πολιτική για μια φερέγγυα διέξοδο από την κρίση. Ωστόσο δεν αρκεί. Χρειάζεται και ριζική ανατροπή του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων υπέρ αυτών που αντιτίθενται στο νεοφιλελευθερισμό και επιζητούν μια προοδευτική διέξοδο με προοπτική το σοσιαλισμό.

20/4/10

Τοπικό δημοψήφισμα για το χωροταξικό του "Καλλικράτη" στην Κέρκυρα.

ΣΠΥΡΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Με βαρύγδουπους τίτλους, αλλά ασαφές και γεμάτο αντιφάσεις περιεχόμενο παρουσιάστηκε το σχέδιο νόμου για την παιδεία.

Πολλές ασάφειες και αρκετές αντιφάσεις μπορεί να διαπιστώσει κανείς στο σχέδιο νόμου που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Υπουργείο Παιδείας. Δε γνωρίζω, αν οι ασάφειες και οι αντιφάσεις είναι συνειδητές ή όχι αλλά αυτό δεν έχει και πολύ μεγάλη αξία. Σημασία έχει ότι έρχεται το πρώτο σχέδιο νόμου του υπουργείου παιδείας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μετά από οκτώ μήνες διακυβέρνησης χωρίς βάσεις, χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό και με μια σειρά ενοτήτων πολλές από τις οποίες δε συνδέονται μεταξύ τους.
Τρανταχτή αντίφαση πρώτη που τινάζει στον αέρα όλη την δήθεν φιλοσοφία του σχεδίου νόμου περί αναβάθμισης του ρόλου του εκπαιδευτικού, αποτελεί η θέσπιση του πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας με την ταυτόχρονη συμμετοχή στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Η παιδαγωγική κατάρτιση είναι ασφαλώς αναγκαία και επιβεβλημένη σε αυτόν που θα θελήσει να ακολουθήσει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Αυτή πρέπει να χορηγείται από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, πράγμα που προβλέπει το σχέδιο νόμου όπως φυσικά και το γνωστικό κομμάτι της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών ανήκει στις σχολές των πανεπιστημίων. Αφού όμως η ουσιαστική εκπαίδευση και κατάρτιση ανήκει στις πανεπιστημιακές σχολές, πώς είναι δυνατόν να έρχεται στη συνέχεια ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ ο οποίος θα επαναξιολογεί τα ίδια ακριβώς αντικείμενα στα οποία κρίθηκε ο εκπαιδευτικός και μάλιστα με επιτυχία; Πώς μια ολιγόωρη γραπτή διαδικασία μπορεί να καθορίσει και να αξιολογήσει έναν υποψήφιο εκπαιδευτικό ότι μπορεί να εφαρμόσει αυτά για τα οποία έχει εκπαιδευτεί; Η απάντηση δεν είναι άλλη από το ότι ο ΑΣΕΠ χρησιμοποιείται απλά ως μηχανισμός διαλογής και απόρριψης μερικών εκατοντάδων εκπαιδευτικών που περισσεύουν. Είναι παραπλανητικό και εκ του πονηρού ότι ο διαγωνισμός εξασφαλίζει τους ικανότερους να διδάξουν, αφού η διδακτική ικανότητα τεκμηριώνεται μόνο από την πρακτική άσκηση που κάνουν οι φοιτητές στις παιδαγωγικές σχολές και όχι από μια γραπτή διαδικασία. Η αντίφαση αυτή συνεχίζεται ακόμη περισσότερο καθώς μετά από όλες αυτές τις διαδικασίες αξιολόγησης που ένας εκπαιδευτικός σύμφωνα με το σχέδιο νόμου θα περάσει(εξετάσεις στη σχολή του, απόκτηση παιδαγωγικής επάρκειας, εξετάσεις ΑΣΕΠ) στη συνέχεια διορίζεται για δυο χρόνια ως δόκιμος και όχι ως μόνιμος εκπαιδευτικός. Εδώ ανοίγει ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο καθώς γεννιούνται πολλά ερωτηματικά για το ποιοι θα κρίνουν στο στάδιο αυτό τον δόκιμο εκπαιδευτικό, τι προσόντα θα έχουν οι κριτές και από ποιες διοικητικές θέσεις έτσι ώστε να μονιμοποιηθεί τελικά ο αυτός ο εκπαιδευτικός;
Πάνω στο θέμα της παιδαγωγικής επάρκειας το σχέδιο νόμου προβλέπει ότι αυτή μπορεί να αποκτηθεί και με την απόκτηση Μεταπτυχιακού στις επιστήμες της Αγωγής. Στην περίπτωση αυτή όμως δημιουργείται μια μεγάλη ανισότητα καθώς στα περισσότερα μεταπτυχιακά προγράμματα οι φοιτητές καταβάλλουν δίδακτρα και μάλιστα όχι ευκαταφρόνητα ποσά. Πώς λοιπόν θα αντιμετωπιστεί μια τέτοια αδικία για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα αλλά επιθυμούν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού;
Γεννιέται επίσης το εύλογο ερώτημα τι θα γίνει με τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν αποφοιτήσει από τα πανεπιστήμια χωρίς την παιδαγωγική επάρκεια. Πόσο είναι έτοιμο το υπουργείο παιδείας να οργανώσει τον τομέα αυτό στα μόλις δυο χρόνια που προβλέπεται να αρχίσει να ισχύει το νέο σύστημα; Είναι με μαθηματική ακρίβεια αδύνατο.
Αντίφαση αποτελεί επίσης η πριμοδότηση με δυο μόρια των εκπαιδευτικών που αποσπώνται στα γραφεία εκπαίδευσης και στο Υπουργείο Παιδείας. Η κυρία Διαμαντοπούλου δήλωνε και δηλώνει ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι στην τάξη, να είναι μάχιμοι. Για ποιο λόγο λοιπόν δίνει δυο μόρια επιπλέον σε όσους αποσπαστούν σε γραφεία ή στο υπουργείο; Απλούστατα ο λόγος είναι ότι αυτοί οι εκπαιδευτικοί καλύπτουν ανάγκες διοικητικών υπαλλήλων και είναι απαραίτητοι δεν είναι οι τεμπέληδες όπως τους παρουσίαζαν τα ΜΜΕ πριν από λίγους μήνες.
Με το νέο πολυνομοσχέδιο καθιερώνεται ο θεσμός του Μέντορα του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού. Αλήθεια τι αρμοδιότητες θα έχει ο εκτελών χρέη Μέντορα; Ποιοι θα μπορούν να διαδραματίσουν έναν τέτοιο ρόλο; Κάτω από ποιες προϋποθέσεις και με ποια προσόντα; Μήπως θα υποκαταστήσουν τους σχολικούς συμβούλους ; Είναι ερωτήματα που δεν απαντώνται στο σχέδιο νόμου.
Μια καλοστημένη παγίδα αποτελεί και η εξαγγελία του περιορισμού των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών. Στο πολυνομοσχέδιο αναφέρεται ότι θα διορίζονται αναπληρωτές με μειωμένο ωράριο αλλά θα έχουν όλα τα δικαιώματα των αναπληρωτών. Ουσιαστικά εισάγεται ένας νέος όρος και είναι αυτός του αναπληρωτοωρομίσθιου . Θα είναι δηλαδή μια ενδιάμεση κατάσταση, κάτι ανάμεσα σε αναπληρωτή και ωρομίσθιο. Με αυτόν τον τρόπο θολώνουν για λίγο τα νερά για να δείξουν ότι καταργούν τους ωρομίσθιους. Στην ουσία όμως τους εισάγουν από την πίσω πόρτα.
Μπροστά σε αυτό το σχέδιο νόμου οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των εκπαιδευτικών θα πρέπει αρχικά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να τοποθετηθούν με συγκεκριμένες προτάσεις σε ένα προς ένα όλα τα θέματα, θα πρέπει να διατυπώσουν με σαφήνεια τις θέσεις τους και να γνωστοποιήσουν τις απόψεις τους συγκεκριμένα και χωρίς υπεκφυγές προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας, προς τους γονείς αλλά και προς την κοινωνία γενικότερα. Αυτό ίσως δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις να σπάσει ο πάγος στον οποίο βρίσκονται σήμερα οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί και να αναπτυχθεί ένας αγώνας ανατροπής της συγκεκριμένης εκπαιδευτικής πολιτικής.
Σπύρος Βλαχόπουλος
Δάσκαλος

19/4/10

ΝΑΙ σε μια ουσιαστική δημοκρατική διοικητική μεταρρύθμιση του κράτους - ΟΧΙ στον «Καλλικράτη» - ΤΟΠΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ «ΝΑΙ» Η «ΟΧΙ» ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΔΗΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ.

Επιστολή Τάσου Τόμπρου, Γραμματέα της Ν.Ε. Κέρκυρας του ΣΥΝ

ΠΡΟΣ:
ΤΟΠΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΩΝ & ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (ΤΕΚΔ) ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
κ. ΝΟΜΑΡΧΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΑΔΕΔΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΜΜΕ
- ΝΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
- ΟΧΙ ΣΤΟΝ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»
- ΤΟΠΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ «ΝΑΙ» Η «ΟΧΙ» ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΔΗΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Κύριοι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Ως πολιτική δύναμη, με επιμονή και συνέπεια διεκδικούμε εδώ και χρόνια μια ουσιαστική δημοκρατική μεταρρύθμιση του πολιτικού διοικητικού συστήματος με αποκέντρωση εξουσιών, πόρων, αρμοδιοτήτων. Διεκδικούμε μια ισχυρή, αποτελεσματική, δημοκρατική Αυτοδιοίκηση. Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου «Καλλικράτης», που εισάγεται από την κυβέρνηση και μάλιστα εσπευσμένα, όχι μόνο δεν ικανοποιεί αυτές τις ανάγκες, αλλά ουσιαστικά τις αντιστρατεύεται.
  • Ο «Καλλικράτης» αναπαράγει και ενισχύει τον άρρωστο κομματισμό και τον δικομματισμό στην αυτοδιοίκηση. Το προτεινόμενο πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα επιδιώκει τον έλεγχο των 370 ΟΤΑ και των 13 Περιφερειών αποκλειστικά από τα δύο μεγάλα κόμματα, δηλαδή από το κεντρικό πολιτικό σύστημα και αποκλείει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, περιορίζοντας τις δυνατότητες συμμετοχής τους στις εκλογές και στις λειτουργίες των οργάνων της.
  • Βασικός στόχος του είναι ο πλήρης οικονομικός έλεγχος των ΟΤΑ μέσα από την περιβόητη εξυγίανση και τον εξορθολογισμό των δαπανών τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα οικονομικά της Τ.Α. μπαίνουν στην «προκρούστια κλίνη» του προγράμματος σταθερότητας. Αυτό γίνεται σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση των δυσλειτουργιών που υπάρχουν μεταξύ της κρατικής Περιφέρειας και των δύο βαθμών Αυτοδιοίκησης, των Νομαρχιών και των Δήμων. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια μεταρρύθμιση αποκέντρωσης εξουσιών και αρμοδιοτήτων του κράτους προς την Αυτοδιοίκηση ούτε για ισχυροποίηση της τελευταίας θεσμικά και οικονομικά. Είναι μια προσπάθεια δημιουργίας συγκεντρωτικών δομών τοπικής εξουσίας, που θα εξοικονομούν χρήματα για το κράτος με την είσοδο και των ιδιωτικών συμφερόντων στην άσκηση των αρμοδιοτήτων τους. Έτσι εξηγείται η παρουσίαση του «Καλλικράτη» στο κλιμάκιο του ΔΝΤ, που βρίσκεται στην Αθήνα και η διάδοση από το Υπουργείο χονδροειδών ανακριβειών περί δημοσιονομικού οφέλους της κεντρικής διοίκησης ύψους 1,8 δις ευρώ, με την εφαρμογή του νέου σχεδίου.
  • Οι νέες αρμοδιότητες που μεταβιβάζονται (κατασκευή σχολείων, συντήρηση εθνικών οδών, φροντίδα για την καλή λειτουργία των Κέντρων Υγείας) απαιτούν δαπάνες που ήταν ήδη ελλειπείς από το κράτος και θα τις επωμιστούν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες χωρίς καμία αναφορά στην χρηματοδότησή τους.
  • Οι τρεις πηγές πόρων (ΦΠΑ, Φόρος Φυσικών-Νομικών Προσώπων, Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας) απλώς περιγράφονται, χωρίς προσδιορισμό των ποσοστών που πάνε στην Αυτοδιοίκηση. Οι νέες αρμοδιότητες που μεταφέρονται από την καταργούμενη Νομαρχία στους Δήμους θα κοστολογηθούν στο μέλλον. Δεν έχουμε αμφιβολία, ότι το πρόγραμμα στήριξης των ΟΤΑ την πρώτη τετραετία, που είχε ζητήσει η ΚΕΔΚΕ, ύψους 4 δις ευρώ, θα υλοποιηθεί με τον συνήθη τρόπο, δηλαδή με χρήματα των Δήμων και με απροσδιόριστη μικρή συμμετοχή του κράτους. Η Αυτοδιοίκηση, για να αντιμετωπίσει τις διογκούμενες ανάγκες της θα οδηγηθεί είτε στο χαράτσωμα των δημοτών με τέλη και τοπικούς φόρους είτε στον ιδιωτικό τομέα.
  • Η κατάργηση 4.000 ΝΠΔΔ και Δημοτικών επιχειρήσεων θα αλλάξει το εργασιακό καθεστώς για χιλιάδες εργαζόμενους της Αυτοδιοίκησης, θα φέρει πολλές απολύσεις και θα απομακρύνει χιλιάδες εθελοντές δημότες, που μέχρι σήμερα προσέφεραν υπηρεσίες αφιλοκερδώς.
  • Ο συγκεντρωτικός τρόπος διοίκησης με δομές που άμεσα ή έμμεσα παραπέμπουν στον Δήμαρχο ή τον Περιφερειάρχη ως πηγές κάθε εξουσίας υποτιμούν και αγνοούν τη λαϊκή συμμετοχή και την καθημερινή δημοκρατία, στοιχεία καθοριστικά για την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και την αξιοπιστία των θεσμών της Αυτοδιοίκησης.
  • Τέλος, η δημιουργία μεγάλων σε έκταση και πληθυσμό Δήμων με κριτήρια - σε πολλές περιπτώσεις-μόνο πληθυσμιακά, δημιουργεί μια υπερσυγκέντρωση, που θα θέσει σε αμφισβήτηση την τοπικότητα των ζητημάτων και θα δυσκολέψει την πολιτική συμμετοχή. Έτσι και στο νησί μας δια στόματος και του υπουργού κ. Ραγκούση και του υφυπουργού κ. Ντόλιου ανακοινώθηκε η δημιουργία ενός μόνο Δήμου. Ως πολιτική δύναμη θεωρούμε ότι το χωροταξικό ζήτημα μπορεί να έρχεται ως δεύτερο, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο για το νησί θα ήταν καταστροφικό: Α) θα ισχυροποιήσει τον υδροκεφαλισμό της πόλης, που ήδη έχει πάρα πολλά προβλήματα. Β) θα ακυρώσει τη δυνατότητα ανάπτυξης της περιφέρειας, που θα ήταν δυνατή με τη δημιουργία τουλάχιστον δύο κέντρων ανάπτυξης (στο Βορρά και στο Νότο). Γ) θα δυναμιτίσει τη διατήρηση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων στο μέλλον.
Κύριοι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Επειδή η λεγόμενη «διαβούλευση» για το χωροταξικό είχε πολύ πενιχρά αποτελέσματα, επειδή οι όποιες αποφάσεις παρθούν αφορούν το σύνολο της κερκυραϊκής κοινωνίας και επειδή πρέπει να αποφευχθούν τα χειρότερα για το μέλλον του νησιού, θεωρούμε ότι αυτός που πρέπει να πάρει την τελική απόφαση δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον κερκυραϊκό λαό.
Σας καλούμε να αποδεχτείτε την πρότασή μας και να προχωρήσετε άμεσα στη διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος στις 9 ή στις 16 Μαΐου.
Εμείς από όποια θέση κι αν βρεθούμε θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, την αναβάθμιση των αιρετών συλλογικών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τη δημιουργία χώρου άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών για την ενίσχυση του λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου. Την επεξεργασία σχεδίων περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης με προτεραιότητα το κοινωνικό όφελος, την υπεράσπιση της κατοικίας, του δημόσιου χώρου και του περιβάλλοντος.

 
Κέρκυρα 19 Απριλίου 2010
Με εκτίμηση
ΤΟΜΠΡΟΣ ΤΑΣΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΈΑΣ Ν.Ε ΣΥΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

12/4/10

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΤΡΑΒΟΡΑΒΔΗΣ: Ο ΣΥΝ επιμένει να διεκδικεί μια ουσιαστική δημοκρατική διοικητική μεταρρύθμιση του κράτους.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου θα διεξαχθούν σ’ ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό πλαίσιο, που προσδιορίζεται από την κρίση και τις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της αυτοδιοίκησης.
Ο «Καποδίστριας» επαγγέλθηκε ως μια μεταρρυθμιστική τομή στο μέχρι τότε αναχρονιστικό σύστημα Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 12 χρόνια μετά την εφαρμογή του, μπορούμε να πούμε ότι διέψευσε τις προσδοκίες και δεν πέτυχε τους στόχους που είχε θέσει. Δεν συνοδεύτηκε από ριζική αλλαγή του πολιτικού και διοικητικού συστήματος της χώρας, του κεντρικού κράτους, των νομαρχιών και των νέων διευρυμένων Δήμων, με αποτέλεσμα να παραμένει κυρίαρχος ο συγκεντρωτισμός και η μειωμένη προσβασιμότητα του πολίτη στη λήψη και την υλοποίηση των αποφάσεων. Δεν άλλαξε το συγκεντρωτικό δημοτικό σύστημα διακυβέρνησης με απλή αναλογική, αντιπροσώπευση Τοπικών Συμβουλίων, πόρους και αρμοδιότητες. Δεν έγινε ο Δήμος υπερασπιστής και συνδιοργανωτής της αντίστασης και διεκδίκησης των δημοτών.
Το σχέδιο «Καλλικράτης» εισάγεται από την κυβέρνηση και μάλιστα εσπευσμένα, όχι γιατί προσβλέπει στην ουσιαστική αποκέντρωση του κράτους, αλλά κυρίως για λόγους δημοσιονομικούς και γι’ αυτό εντάχθηκε στο αντιλαϊκό πρόγραμμα σταθερότητας που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι νέες συνενώσεις που προτείνονται, με μοναδικό κριτήριο το πληθυσμιακό, και μάλιστα χωρίς την αποφασιστική συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων των αρμόδιων φορέων και όλων των δημοτών, δε σημαίνει αναγκαστικά ότι θα δημιουργήσουν ένα Δήμο δημοκρατικό, διαφανή, συμμετοχικό και αποδοτικό.
Προτείνει 7 Γενικές Διευθύνσεις (κρατικές Υπερπεριφέρειες), δημιουργώντας στις νέες περιφέρειες συνθήκες κρατικού νεοσυγκεντρωτισμού. Προωθεί τον «ομοσπονδιακό» χαρακτήρα των Περιφερειών και των Δήμων. Καθιερώνει ένα νέο κατακερματισμό με τον τρόπο εκλογής των περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων. Ενισχύει τον «αρχηγικό» περιφερειαρχοκεντρικό & δημαρχοκεντρικό χαρακτήρα της διοίκησης. Αναπαράγει το συγκεντρωτικό, προσωποκεντρικό και δημαρχοκεντρικό μοντέλο με ένα εκλογικό σύστημα καλπονοθευτικό, μη αντιπροσωπευτικό και αντιδημοκρατικό, με συνέπεια να ενισχύει το δικομματικό σύστημα και στην αυτοδιοίκηση.
Ο «Καλλικράτης» δεν εξασφαλίζει τους αναγκαίους πόρους για την εφαρμογή του, για την κάλυψη των αναγκαίων υπηρεσιών και υποδομών που θα στοχεύουν στην εξάλειψη των μεγάλων περιφερειακών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων που χαρακτηρίζουν τον σημερινό αυτοδιοικητικό χάρτη, παρουσιάζοντας πλήρη ασάφεια όσον αφορά στους πόρους και τις αρμοδιότητες.
Ο ΣΥΝ εκτιμά ότι το σχέδιο «Καλλικράτης» όπως παρουσιάστηκε, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη για μια ουσιαστική, δημοκρατική, διοικητική μεταρρύθμιση με αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση, αλλά ουσιαστικά την αντιστρατεύεται και ως εκ τούτου είμαστε αντίθετοι.
Ο ΣΥΝ επιμένει να διεκδικεί μια ουσιαστική δημοκρατική διοικητική μεταρρύθμιση του κράτους με αιρετές περιφέρειες με εσωτερική αποκέντρωση στις Νομαρχίες και με Δήμους ικανούς να επιτελούν το έργο τους. Με ριζική φορολογική μεταρρύθμιση χωρίς επιβολή νέων φόρων στους πολίτες και με την ανακατανομή των πόρων και των εξουσιών υπέρ των αυτοδιοικητικών θεσμών.
Ο ΣΥΝ θα αγωνιστεί από όποια θέση και να βρίσκεται για τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, την αναβάθμιση των αιρετών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, τη δημιουργία χώρου άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών για την ενίσχυση του λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου. Την επεξεργασία σχεδίων περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης με προτεραιότητα το κοινωνικό όφελος, την υπεράσπιση της κατοικίας, του δημόσιου χώρου και του περιβάλλοντος.
Ο ΣΥΝ εξακολουθεί να διεκδικεί ένα νέο Εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό με στόχο την ισόρροπη ανάπτυξη με την αντιμετώπιση των τεράστιων ανισοτήτων μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, φορέας κοινωνικής και οικονομικής προόδου, φορέας ουσιαστικής κοινωνικής συμμετοχής, δημοκρατίας και διαφάνειας.
Θεωρούμε ότι οι δημοτικές αρχές αλλά και τα κινήματα πόλης θα πρέπει να αγωνίζονται και να διεκδικούν την βελτίωση της ποιότητας της καθημερινής ζωής όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής και θρησκεύματος. Την προώθηση κοινωνικής πολιτικής ενάντια σε κάθε μορφή κοινωνικού αποκλεισμού, την υποστήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων, τις ανοιχτές θεραπευτικές κοινότητες, την ένταξη των μεταναστών με όλα τους τα δικαιώματα. Αυτά δεν είναι απλά ζητήματα πολιτικής επιλογής αλλά πάλη ιδεολογικής ηγεμονίας απέναντι στον κοινωνικό συντηρητισμό, ο οποίος αλληλοτροφοδοτείται με νεοφιλελεύθερα σχέδια όπως, επιχειρήσεις «σκούπα», «σώματα πολιτών» για τη συνοικιακή ασφάλεια, πάνοπλα στρατιωτικοποιημένα αστυνομικά σώματα, κάμερες σε δρόμους και σε σχολεία.
Τέλος ο ΣΥΝ θα επιδιώξει τη διασύνδεση των Περιφερειακών και Δημοτικών αρχών με τους μαζικούς φορείς, τα κινήματα περιοχής, με συλλογικότητες φεμινιστικού χαρακτήρα και κάθε μορφής προοδευτικές και ριζοσπαστικές συλλογικότητες κοινωνικού, οικολογικού και πολιτιστικού χαρακτήρα.

6/4/10

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΛΙΟΣ: Το οικονομικό και αναπτυξιακό πρόβλημα της Αυτοδιοίκησης σε αδιέξοδο.

Η ανακοίνωση από την κυβέρνηση του σχεδίου «Καλλικράτης», αξιοποιείται επικοινωνιακά για δήθεν ριζοσπαστικές τομές και νέα εποχή στην Αυτοδιοίκηση. Ωστόσο τα πιο «ακανθώδη» παραμένουν «ρευστά» και ειδικότερα το οικονομικό ζήτημα που καθορίζει ουσιαστικά τον αναπτυξιακό και κοινωνικό της ρόλο. Όμως είτε με μισόλογα, είτε υπονοούμενα δείχνει ότι η επίλυση του οικονομικού επιδιώκεται με επιβολή νέων φόρων και τελών σε βάρος των δημοτών.

Η «αχίλλειος πτέρνα» της Αυτοδιοίκησης
Η χρόνια οικονομική καχεξία της αυτοδιοίκησης αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» της. Αυτό έγινε ιδιαίτερα εμφανές με τον «Καποδρίστρια» που οδήγησε στη δημιουργία μιας ΝΑ «σκιάς» χωρίς πόρους και ουσιαστικές αρμοδιότητες. Ταυτόχρονα οι ΚΑΠ (κεντρικοί αυτοτελείς πόροι) με κάθε τρόπο περικόπτονται και δεν αποδίδονται στην αυτοδιοίκηση (ξεπερνούν τα 5 δις €, ενώ από το πρόγραμμα «Θησέας» τα 500 εκατ. €). Επίσης στο φετινό κρατικό προϋπολογισμό οι πόροι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σε ονομαστικές τιμές αυξάνονται οριακά 0,8% (από 3.360 εκατ. 2009 σε 3.386 εκατ. € 2010), ενώ σε πραγματικές μειώνονται. Αντίστοιχα στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση έχουμε απόλυτη μείωση –3,1% των ΚΑΠ (από 436 εκατ. σε 422 εκτα.€). Τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων παρ’ ότι διπλασιάστηκαν η απόδοση κατά 10% δεν εφαρμόζεται. Υπάρχει βέβαια αύξηση της «επιχορήγησης» (από 979 σε 1.134 εκατ.Ε), αλλά αφορά κάλυψη δαπανών νέων αρμοδιοτήτων (παιδείας, υγείας, πρόνοιας, κά). Όσον αφορά το ΠΔΕ (πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων), τα κονδύλια στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μειώνονται απόλυτα κατά –13,2% (από 1.315 εκατ. σε 1.142 εκατ.€). Κατά συνέπεια προκύπτει ερώτημα πού θα βρεθούν τα 4 δις € που απαιτούνται για λειτουργία της νέας δομής «Καλλικράτη». Την απάντηση υποτίθεται δίνει το νέο επιχειρησιακό πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ» που κινείται σε τρεις άξονες: Πρώτον, αναδιάταξη κονδυλίων προγράμματος διοικητικής μεταρρύθμισης ΕΣΠΑ (2007-13) ειδικότερα από Περιφερειακά Προγράμματα (ΠΕΠ) που αφορούν δράσεις για περιφέρειες και δήμους και διάθεση στη νέα δομή. Δεύτερον, με υπόλοιπα κονδύλια του προγράμματος «Θησέα» που χρηματοδοτεί μη επιλέξιμα έργα ΕΣΠΑ σε δήμους και περιφέρειες. Και τρίτον, με αξιοποίηση «ανθρώπινων πόρων» από την παλιά δομή και ορισμένες προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού με συμβάσεις δεκαετούς διάρκειας. (Άραγε μετά θα απολύονται;). Πρόκειται δηλαδή για ένα πρόγραμμα «κουρελού» που προσπαθεί με τα ίδια κονδύλια να στηρίξει τη νέα δομή. Κατά συνέπεια η πραγματική αναζήτηση πόρων θα γίνει με «φοροεπιδρομή», μέσω ΦΠΑ και ΦΑΠ (φόρου ακίνητης περιουσίας) την οποία προσπαθούν να εξωραϊσουν στο όνομα καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.!!
Δυστυχώς η οικονομική θεμελίωση της νέας δομής, δεν γίνεται με «φυγή προς τα εμπρός» (ανακατανομή φορολογικών εσόδων) αλλά με «φυγή προς τα πίσω» (επιβολή έμμεσων φόρων) και αναδιαμόρφωση «καλαθιού» ΚΑΠ και ΕΣΠΑ. Έτσι αντί μεταφοράς πόρων στην Αυτοδιοίκηση για άσκηση του έργου της (σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 102), έχουμε μεταφορά φορολογικής εξουσίας στην Αυτοδιοίκηση κατά παράβαση του Συντάγματος. Το μέτρο επιχειρείται να δικαιολογηθεί ότι οι πόροι της Αυτοδιοίκησης αποτελούν στην Ελλάδα μικρό ποσοστό των συνολικών της πόρων, σε αντίθεση με ότι ισχύει στην ΕΕ, αντιστρέφοντας το πραγματικό γεγονός, ότι η αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα διαχειρίζεται μόλις 350 € ανά κάτοικο, σε σχέση με 2.500 € ανά κάτοικο στην ΕΕ.!!

Ο αναπτυξιακός και κοινωνικός ρόλος «μετέωρος»
Με τη νέα δομή, η τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη υποτίθεται ότι βρίσκει τη δικαίωση της, γιατί διαμορφώνονται «βιώσιμες αυτοδιοικητικές δομές» και «οικονομίες κλίμακας». Πρόκειται για στρεύλωση των πραγματικών αιτίων συρρίκνωσης του αναπτυξιακού της ρόλου και υποβάθμισης του γεγονότος ότι το «μέγεθος» ενός δήμου ή περιφέρειας, δεν είναι όπως έδειξε ο «Καποδίστριας», το κύριο πρόβλημα, αλλά οι ποιοτικές προϋποθέσεις της ανάπτυξης και πρώτα απ’ όλα οι διαθέσιμοι πόροι, ο δημοκρατικός προγραμματισμός, η ουσιαστική συμμετοχή φορέων και πολιτών, η δημοκρατική αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων, ο συμμετοχικός προϋπολογισμός, η διαφάνεια και ο έλεγχος διαχείρισης, η αναβάθμιση των συλλογικών οργάνων σε βάρος των μονοπρόσωπων, κά. Κατά συνέπεια ο αναπτυξιακός και κοινωνικός ρόλος της αυτοδιοίκησης είναι αναπόσπαστος από τη «δημοκρατία» όχι σαν διαδικασία αλλά ως ουσία (ο δήμος «κρατεί», αποφασίζει, συμμετέχει, ελέγχει, ιεραρχεί και υλοποιεί αναπτυξιακές επιλογές). Δυστυχώς με τον «Καλλικράτη» έχουμε διαιώνιση του υπερ-συγκεντρωτισμού της κεντρικής διοίκησης με τις «υπερ-περιφέρειες» και την αναπαραγωγή της οικονομικής ασφυξίας, με αποτέλεσμα την αδυναμία ανάληψης πρωτοβουλιών τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης και «αναπόφευκτη» προσφυγή στον ιδιωτικό τομέα, μέσω των γνωστών ΣΔΙΤ και των έργων ανάθεσης με όρους κερδοσκοπίας. Η διαιώνιση της οικονομικής καχεξίας της αυτοδιοίκησης (μόλις 20% των κονδυλίων του ΠΔΕ σε σχέση με 50% κατά μέσο όρο στην ΕΕ), θα οξύνει τα προβλήματα της στρευλής ανάπτυξης και του υδροκεφαλισμού (στην Αττική έχει συγκεντρωθεί 42% του πληθυσμού και άνω 50% της οικονομικής δραστηριότητας).
Τέλος με τις νέες διοικητικές δομές, το κατ’ εξοχήν έργο της αυτοδιοίκησης, παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, αποδυναμώνεται περαιτέρω. Ήδη στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων, προβλέπεται κλείσιμο 4.000 δομών σε σύνολο 6.000 (δημοτικές επιχειρήσεις, πολιτιστικοί και κοινωνικοί φορείς) και δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα απασχόλησης χιλιάδων εργαζόμενων. Από την άλλη προωθείται η «ανωνυμοποίηση» κοινωνικών δομών και άνοιγμα του δρόμου εισόδου ιδιωτών με αντικαταβολή τελών και κριτήριο το κέρδος. Παράλληλα οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η επισφάλεια, θα βρουν νέο «πεδίο δόξης» στο όνομα της περικοπής δαπανών.

Εναλλακτικό μοντέλο η δημοκρατική αποκέντρωση
Η απάντηση στο σχέδιο «Καλλικράτης» το οποίο προσομοιάζει μάλλον στον Πολυκράτη (τύραννος της Σάμου), χρειάζεται να μπει το μοντέλο της «δημοκρατικής αποκέντρωσης» (πόρων, αρμοδιοτήτων, συμμετοχής, γνήσιας αντιπροσώπευσης, ορθολογικής διαχείρισης, στήριξη βιώσιμης ανάπτυξης, αύξηση θέσεων εργασίας, ενίσχυση κοινωνικής προστασίας, φροντίδα στο περιβάλλον, κά).
Ειδικότερα άμεσα χρειάζεται να καταβληθούν οι οφειλόμενοι ΚΑΠ στην αυτοδιοίκηση, να αυξηθεί το μερίδιο της στο ΠΔΕ και ΕΣΠΑ. Να ενισχυθεί η δημιουργία βιώσιμων δομών κοινωνικής φροντίδας. Προγραμμάτων στέγασης, σίτισης ανέργων. Γραμμές άμεσης εξυπηρέτησης, αντιμετώπιση προβλημάτων μεταναστών. Προγράμματα απασχόλησης για στήριξη κοινωνικών, τεχνικών και περιβαλλοντικών υποδομών. Συντήρησης δικτύων, έργα αθλητικών και πολιτιστικών υποδομών. Εξοικονόμησης ενέργειας και πράσινης ανάπτυξης. Στήριξης δομών κοινωνικής οικονομίας (καταναλωτικών, αγροτουριστικών και γυναικείων συνεταιρισμών) που προάγουν το κοινωνικό όφελος και την απασχόληση. Εξασφάλιση επαρκών και χαμηλότοκων δανείων από Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων. Ενίσχυση αυτοδιοικητικών δομών με επαρκές προσωπικό και προστασία εργασιακών δικαιωμάτων (μισθολογικών, σταθερής και πλήρους απασχόλησης κά). Ένα τέτοιο εναλλακτικό μοντέλο αυτοδιοίκησης με δημοκρατική αποκέντρωση, μπορεί να λειτουργήσει ως σημαντικός παράγοντας εξόδου της οικονομίας από την κρίση, για αναζωογόνηση των περιφερειών και βελτίωση της ζωής των κατοίκων. Γιαυτό το μοντέλο αυτοδιοίκησης αγωνίζεται ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της γενικότερης προγραμματικής του πρότασης, εξόδου της χώρας από την κρίση.

1/4/10

Εφαρμογή της διμερούς συμφωνίας Ελλάδας-Αλβανίας στο Ιόνιο, για την διευθέτηση των θαλάσσιων συνόρων τους.

Ερώτηση Βασίλη Μουλόπουλου, Θοδωρή Δρίτσα

προς τον Υπουργό Εξωτερικών

Τον Απρίλιο του 2009, με κυβέρνηση ΝΔ, υπογράφηκε διμερής συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας περί καθορισμού της υφαλοκρηπίδας και άλλων θαλασσίων ζωνών.
Η συμφωνία στηρίχθηκε στη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και συμπεριελάμβανε όλες τις ρυθμίσεις και τις δικαιϊκές πρακτικές που αρνείται η Τουρκία να αναγνωρίσει στο Αιγαίο. Αναγνώριζε υφαλοκρηπίδα στα νησιά και όριζε κατά τρόπο ορθό (με αφετηρία βράχους, υφάλους, νησίδες) τη μέση γραμμή των συνόρων, αλλά και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Σʼ αυτή τη βάση αναγνώριζε τα δικαιώματα που απορρέουν από τη θέση των Διαποντίων Νησιών στα βορειοδυτικά της Κέρκυρας (Μαθράκι, Ερρείκουσα, Οθωνοί).
Με τη συμφωνία αποδόθηκαν στην Ελλάδα 355 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσης, που έχουν μια πολύ συγκεκριμένη ειδική λειτουργική θέση. Από αυτή την περιοχή θα περάσουν σειρά αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου (Nabucco, South Stream).
Η ανωτέρω συμφωνία έχει διπλή στρατηγική σημασία. Αφενός αμιγώς γεωστρατηγική σημασία λόγω των αγωγών και αφετέρου ως συμφωνία πρότυπο για την υφαλοκριπίδα και τις άλλες θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο.
Η συμφωνία δεν δημοσιοποιήθηκε από καμία πλευρά. Και ενώ υπογράφηκε τον Απρίλιο του 2009, ούτε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ αλλά ούτε και η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την έφεραν για κύρωση στη Βουλή. Και στη συνέχεια υπήρξε αρνητική τροπή, όταν η Αλβανική αντιπολίτευση, προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας για την ακύρωση της συμφωνίας.
Η απόφαση του Αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου του περασμένου Ιανουαρίου υπήρξε ακυρωτική χωρίς να έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί το σκεπτικό της. Έτσι η διμερής συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας δεν υφίσταται πλέον.
 
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
  1. Σε τι ενέργειες έχει προβεί κυβέρνηση και τι σχεδιάζει να κάνει για να διασωθεί και να ισχύσει η συμφωνία η οποία είχε χαρακτηριστεί αμοιβαία επωφελής και σημαντικό βήμα για την ανάπτυξη των Ελληνοαλβανικών σχέσεων;
  2. Πώς σκέφτεται η κυβέρνηση να ρυθμίσει το ζήτημα στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
  3. Τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση ώστε το ζήτημα να μην αποτελέσει σημείο τριβής και λαϊκιστικής εκμετάλλευσης εκατέρωθεν των συνόρων με αρνητικές συνέπειες για τις Ελληνοαλβανικές σχέσεις;

Οι ερωτώντες βουλευτές
Μουλόπουλος Βασίλης
Δρίτσας Θοδωρής