Κέρκυρα, 24/04/2013
Θα
ξεκινήσω χαρακτηρίζοντας το νομοσχέδιο τουλάχιστον ως αντιαναπτυξιακό και άρα
καταστροφικό για τη χώρα. Διότι ένα από τα βασικά πράγματα που βάζει στο
Κεφάλαιο Γ΄ είναι η ομαδοποίηση. Τα κεντρικά λιμενικά δίκτυα της χώρας, δηλαδή,
τα οποία μεταβιβάζονται στο ΤΑΙΠΕΔ για ξεπούλημα.
Για
παράδειγμα στην Κέρκυρα, από την οποία εκλέγομαι Βουλευτής, πωλείται το κομμάτι
της προβλήτας των κρουαζιερόπλοιων αντί 3.500.000 ευρώ -έτσι έχει κυκλοφορήσει-
όσα είναι, δηλαδή, τα κέρδη του λιμανιού της Κέρκυρας για ένα χρόνο. Το ένα,
λοιπόν, βασικό στοιχείο είναι το ξεπούλημα.
Το
δεύτερο στοιχείο για το οποίο ισχυρίζομαι ότι είναι αντιαναπτυξιακός ο νόμος
και άρα καταστροφικός για τη χώρα, είναι το εξής: Πώς είναι δυνατόν μία χώρα να
κάνει ανάπτυξη, χωρίς τίποτα; Αεροδρόμια δεν θα έχουμε. Θα έχουν ξεπουληθεί. Ο
ορυκτός πλούτος θα έχει ξεπουληθεί. Τα λιμάνια θα έχουν ξεπουληθεί. Κι εμείς θα
μιλάμε για ανάπτυξη.
Για
ανάπτυξη δεν θα μιλάμε εμείς, θα μιλάνε οι εφοπλιστές και οι εταιρείες οι
οποίες θα εκμεταλλεύονται τον πλούτο των λιμανιών, των αεροδρομίων κ.λπ. Αυτή
είναι η πραγματικότητα.
Αυτή τη
στιγμή στο λιμάνι της Κέρκυρας γίνονται έργα θαλάσσης, η προβλήτα
κρουαζιερόπλοιων, η οποία στοιχίζει 25.000.000 ευρώ, ελληνικό χρήμα. Από την
τσέπη μας το πληρώνουμε. Και θα παραδώσουμε ένα λιμάνι τεράστιο -το κομμάτι των
κρουαζιερόπλοιων- σε όποιον ιδιώτη. Ο ιδιώτης κάνει τη δουλειά του. Εμείς,
όμως, εδώ είμαστε η κοινωνία, είμαστε το δημόσιο και πρέπει να κάνουμε κι εμείς
τη δουλειά μας.
Δυστυχώς,
αυτό το νομοσχέδιο υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών, των εφοπλιστικών
εταιρειών και ξεπουλάει όλο το δημόσιο πλούτο. Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια.
Από την
εμπειρία μου από την Κέρκυρα, γνωρίζω ότι υπάρχουν περίπου –δεν θυμάμαι ακριβώς
το νούμερο- είκοσι έξι ή είκοσι επτά μικρά λιμανάκια, τα οποία ονομάζουμε
«ορφανά» επειδή δεν έχουν πατέρα, μάνα, δεν έχουν τίποτα, δεν έχουν λιμενικό
ταμείο, δεν έχουν ανώνυμη εταιρεία, ΟΛΚΕ, Οργανισμό Λιμένος κ.λπ. Νομίζω ότι
αυτό το νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει το θέμα αυτό των «ορφανών λιμανιών». Διότι
ναι μεν αναφέρει στη σελίδα 27, άρθρο 39, στο σημείο δ’ ότι «Με απόφαση των
Υπουργών Εσωτερικών και Ναυτιλίας και Αιγαίου, μετά από γνώμη των οικείων
Δημοτικών Συμβουλίων, δύναται να υπαχθούν στην αρμοδιότητα των Δημοτικών
Λιμενικών Ταμείων, λιμάνια ή λιμενικές υποδομές και εγκαταστάσεις», αλλά ο
Δήμος Κέρκυρας είχε ζητήσει από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου να κάνει
δημοτικό λιμενικό ταμείο.
[ Εδώ θα
ήθελα να κάνω μία παρένθεση και να πω ότι θα συνεχίσω να το επαναλαμβάνω ως
Βουλευτής που προέρχομαι από το Ιόνιο Πέλαγος και όχι από το Αιγαίο Πέλαγος,
Και δεν το βάζω σε αντιπαράθεση, διότι μου αρέσει, το σέβομαι και καταλαβαίνω
το ρόλο που παίζει το Αιγαίο Πέλαγος που είναι δίπλα στην Τουρκία. Ας αλλάξει,
όμως, ο τίτλος, διότι υπάρχει και το Ιόνιο και το Κρητικό Πέλαγος. ]
Του το απαγόρευσε το Υπουργείο
Ναυτιλίας βάσει κάποιας προηγούμενης νομοθεσίας, Προεδρικών Διαταγμάτων κ.λπ..
Θα ήθελα μία απάντηση για το συγκεκριμένο, διότι θα συνεχίσουν, απ’ ό,τι
καταλαβαίνω, «τα ορφανά λιμάνια» να είναι ορφανά.
Ένα άλλο θέμα που έχουμε θέσει
επανειλημμένα και με ερωτήσεις είναι τι γίνεται με τα δρομολόγια από την
Ιταλία. Η Κέρκυρα ως ένα νησί με οικονομία κατ’ εξοχήν τουριστική, είχε μεγάλα
έσοδα, μεγάλο τζίρο και είσοδο συναλλάγματος από τα καράβια τα οποία έρχονταν
από Τεργέστη, Βενετία, Αγκόνα, Μπάρι, Πρίντεζι. Σήμερα δεν σταματάνε αυτά τα
καράβια στην Κέρκυρα, με αποτέλεσμα ολόκληρες τουριστικές επιχειρήσεις -όπως
κάμπινγκ- να έχουν κλείσει, να μην μπορούν να δουλέψουν. Έχει απομονωθεί,
δηλαδή, η Κέρκυρα.
Επίσης, ένα άλλο σημείο κριτικής είναι η νησιωτικότητα και
το μεταφορικό ισοδύναμο. Πότε θα εφαρμοστεί εν πάση περιπτώσει αυτό το
μεταφορικό ισοδύναμο, ούτως ώστε τα νησιά μας να είναι ισάξια ανταγωνιστικά με
την υπόλοιπη χώρα;
Το Γραφείο Τύπου
